Nie musiał nic robić. Nie trzeba było się tłumaczyć, ani opowiadać co tu przed chwilą zaszło. Strażnicy sami zajęli się sobą, zebrali wystarczająco zeznań i wynieśli się z karczmy zostawiając gości w spokoju. Niestety Magnowiecki był w tym samym momencie, w którym praktycznie przybył do karczmy. Ni...

Strażnicy popatrzyli się na siebie, kiedy Ines odpowiedział im w nieznanym dla nich języku. -Teee, no ja to Waldegrosenskiego to nie znam. – Powiedział strażnik trzymający list gończy. -Ja też, a ty Heniu? – Zapytany strażnik pokręcił przecząco głową. Cała trójka przyglądała jej się, nie wiedząc pr...

Umiejętności złodziejskie Kawadasziego na pewno były imponujące, mogłyby zaimponować jakiemuś złodziejowi z Mirosili, ale na Magnowieckim nie robiły większego wrażenia. W końcu on wolał robić przekręty, wszystko legalnie do póki oszukiwana osoba się nie połapie. Nawet wtedy nadal musiałaby to zgłos...

Ines obudziły pierwsze promienie słońca, podobnie jak i Drugich. Cała gromadka wstała i spakowała swoje rzeczy ponownie do końskich juków. -Jak dobrze pójdzie, to dzisiaj dotrzemy do Mirosil, a stamtąd już prosta droga. – Powiedział Erlond, wsiadając na swojego konia. Po chwili jechali już przez la...

-A o jaki artfak chodzi? – Zapytał Erlond, gdy już powoli docierali do podnóża pasma górskiego. Słońce chowało się za horyzontem, a mrok zaczął spowijać okolice. Hoover wyszeptał coś w nieznanym dla Ines języku, a nad nimi pojawił się majaczący płomień, świecący jasnym białym światłem. Krążył on na...

-Bardzo dobrze w takim razie Pani trafiła. – Zaczął Erlond. -Zmierzamy do Exitium chyba najszybszą możliwą drogą, spodziewamy się przybyć na miejsce w ciągu czterech bądź pięciu dni. Normalnie wyprawa od granicy trwała by osiem dni. My jednak znamy szlaki, który prowadzą tam na wiele sposobów. Nies...

Ku zaskoczeniu Ines, po opuszczenia namiotu nikt jej nie gonił. Nikt nawet na nią nie zwracał uwagi. Wróciła do poczekalni tą samą drogą, którą prowadzono ją do namiotu. Widziała jednak, że już kolejna osoba jest zabierana na przesłuchanie. W dodatku wiedziała też, że członkowie Tajnej Jaksarskiej ...

-Kawada Shiro. – Powtórzył nieco wolnej, wymawianie obcych imion i nazwisko nie było jego mocnym aspektem. Waldegrossenskie miana były dość wyraźne akcentowane w ich języku, co nie przychodziło do łatwej wymowy dla Jaksarczyków, z kolei imiona Cesarskich po prostu były dziwne. Nie miał na celu go u...

-Powiedz mi no, Kawadoszi Ro, co w takim razie sprowadza cie do Jaksaru i skąd rozpoznajesz moją broń? Czyżby ktoś w Cesarstwie tęsknił za swoim orężem? I co robisz w moim mieście? – Zasypał go serią pytań, przechadzając się po pokoju. Był nieco pobudzony, miał ochotę już zostawić sprawę z Cesarski...

Cała sytuacja powoli się zagęszczała. Tajna Jaksarska Policja nie słynęła z cierpliwości, szczególnie iż tego jak i każdego innego dnia, Ines nie była osobą pierwszą ani ostatnią którą to mieli w swoim grafiku przesłuchań. Waza wychodził już z siebie, kiedy to zawahała się nad podpisaniem i zadała ...